تأثیر کاربرد پس از برداشت پوتریسین بر افزایش عمر انبارمانی و حفظ کیفیت میوه کیوی رقم

کاربرد پلی آمین در بهبود عمر انباری میوه های مختلف گزارش شده است، به همین منظورتأثیر غلظت های مختلف پوتریسین در دمای بالا بر عمر پس از برداشت میوه کیوی رقم هایوارد در دمای 5/0± 0 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 95 - 90% بررسی شد. میوه ها با محلول پوتریسین با غلظت های مختلف (صفر، 1 و 2 میلی مولار) در دمای 50 درجه سلسیوس به مدت 2 دقیقه تیمار شده و بعد از خشک شدن سطح میوه به سردخانه انتقال داده شدند. پس از 8 و 16 هفته میزان سفتی بافت، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، ویتامین ث و ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه ها اندازه گیری شد. تیمار پوتریسین تأثیر معنی دار بر میزان سفتی بافت، اسیدیته قابل تیتراسیون، ویتامین ث و ظرفیت آنتی اکسیدانی داشت، اما تأثیر معنی داری بر میزان مواد جامد محلول نداشت. بالاترین میزان سفتی بافت در هر دو زمان اندازه گیری مربوط به غلظت 2 میلی مولار پوتریسین بود. هم چنین از نظر مقدار اسیدیته قابل تیتراسیون و ویتامین ث در نتیجه تیمار پوتریسین پس از 8 هفته بیشترین مقدار مربوط به غلظت 2 میلی مولار و بعد از 16 هفته مربوط به غلظت 1 میلی مولار پوتریسین بود. بالاترین مقدار ظرفیت آنتی اکسیدانی مربوط به تیمار پوتریسین نسبت به شاهد در هر دو زمان اندازه گیری بود. نتایج نشان می دهد که تیمار پوتریسین، به واسطه به تأخیر انداختن فرایندهای رسیدن میوه عمر انباری کیوی را افزایش می دهد. کاربرد پوتریسین در ترکیب با آب گرم می تواند جایگزین مناسبی به جای استفاده از تیمار شیمیایی درفیزیولوژی پس از برداشت میوه کیوی باشد.